Thoes
Laifde in t leven

Doe dust dien best
noar eer en gewaiten.
Van minsen swaart moaken
wilst nait waiten.
Laifde meldt zok
in zoveule kleuren.
t Leven is te kört
om laank te zeuren.



Minselkhaid in regeltjeslaand

Deur minsen mit macht
worden ons wetten geven
mit aalderhaande regels
om noa te leven.
Over regeltjes kinst
laank klieren en mieren.
Most aaltied streng wezen
of letst teugels vieren?

Veur t voaderlaand vot leven
laaidt tot n aarm verdrait.
Mor wordt goud veurbeeld
den geven deur d'overhaid?
Let men joaren d'haile boudel
op zien beloop
den wordt t bestoan n toesternust
vol vaalze hoop.

Zo aibels voak is n zoak
nait enkeld wit of swaart.
Ast goud heurst noar n aander,
volgst stim van t aigen haart.
Sloet aan bie t koor van klaaine lu
van t zuver laid
dat aal vannijs vertelt
van waarme minselkhaid.



Neuspoliepje

Doe - mien poliepje - mien poliepje.
Wast doe mor zo'n beschaaiden tiepje
dij stil groter gruit tussen t gewas.
Woarst nou zitst komst doe mie min van pas.

Henk Puister


Gedichten van P.J. Werkman (Lains, 1880, bruier van De Ploeg-kunstenoar H.N. Werkman) in t Grunnegs zo as hai t doudestieds schreef.

De overjas

Joacob Laps studaaiert veur doomie
Ien Amsterdam.
t Sprak noatuurlik, dat zien bruier
Ais bie hom kwam.

Joacob hoalde dou eerst Iesbrand
Zulf of van train,
En dou lait hai aan zien bruier
De stad ais zain.

Deurdat Amsterdam zoo groot is,
Wör t hail gauw loat
En dou trokken zai noar „Polen"
Ien Kalverstroat.

Hier was nog ain plekje open
Mooi dicht bie t glas
En z'ontdeden heur noatuurlek
Van houd en jas.

Mor de klaierhoaken wazzen
Aan 't anner èn;
Kellner brocht heur overjazzen
Doar doadelk hèn.

Iesbrand keek zoo onder t proaten
Hailtied op zied,
Want men roakte hier zien spullen
Hail makkelk kwiet,

En het zol hem nait gebeuren,
Dat straks zien jas
Bie vergizzen of oet moudwil
D'r nait meer was.

Mor dat kieken, dat kon Joacob
Nait langer zain;
„Dat mos loaten, Iesbrand", zee'e
„Dat dut gainain;

„Jong, doe bis hier nait ien Klaiwerd,
„Kiek moar noa mie;
„Ik zit ook nait aal te draaien;
Hou komst d'r bie?

„Joa", zee Iesbrand, „dat doe kikze,
„Huift ook nait, zeg;
„Want dien overjas, mien jonkje,
„Is laang al weg."


Zuneg Westerwolde

As 'n boer 'n hinne et,
Din wai 'k,
Din is of de boer . . .
Of de hinne zaik.


Zijn er meer zo?

in Terborg
Doar moakt ze 'n korf;
In Terwisk
Doar vangt ze 'n visk;
In Terhoar
Doar moakt ze hom kloar;
Op ’t Haim
Doar kriegt ze hom in de raim;
In 't Klooster
Doar legt ze hom op de rooster.

(Noamen-riemke oet Westerwolle op de dörpsnoamen)

Jan Sleumer




Zaacht vaalt snij deel op grond
wit as n klaid van verbond
wind roezelt zuitjes deur boom
bliede bint wie
karsttied dij komt

Mien denk verwaarmt t verhoal
wereld karst veur apmoal
zörgen in t leven dat smelt
as dit verhoal wort verteld


Engeltje in mien kerstboom

engeltje in mien kerstboom
vlaig mor omdeel
engeltje in mien kerstboom
wieske oet mien keel

twij gloazen vleugeltjes
om te goan vlaigen
hoog oet mien kerstboom
noar omdeel

Anna de Vries-Maarhuis



Ien kerk

Ien kerk n olle piëtoabeeld.
t Liggoam swiegend klokkern.
Òfhaandjende baarmhaarteghaid.
Gedoanteverwizzeln en t bloud
brekt.

Holtwurms vreten stoadeg deur.
Merije hoelt mit kepotte lippen.
Ontroostboare bedruifdhaid ver-
goadert nait.
En k fleer dankboar heur gezicht.

Zundag ien middelaiwse kerk.
Klokken luden oardeg swoar.
Trovven deur haartstochtelke
smaart.
Bewogen bedend ien geroakt
weden.

Veur t altoar hangen duustere
gerdienen.
As hemel doar achter zitten zol.
En God op zien troon

Folkert Sierts
(oet zien Grunnegs/Duutse dichtbundel Traainraaize/Reise mit der Bahn, dij in feberwoarie/meert 2023 verschient)



Zundagmörn in Mokum

Bie Pancakes gaiten wichter komme vol beslag
Maiwen vreten onbekommerd ol pankouk op
Eerste lu zitten aan stoetje bie Coffeecompany
en k roek rook bie Coffeeshop The Otherside

In vrougte fiets ik hier deur Groot Loug
maank leven, ruiern en roegte
op weg noar wat stilleghaaid en Bach

Flaren van doezend tongen en toalen
mingen zuk hui mit klingeln van tram zeuven
Lege sloapzak en keton binnen verloaten
swaarver op Singel neusket al in òfvaalbak

Stad opent stoadeg aan heur ogen
holdt wat komt nog even bezied
mor netgliek belooft t weer wat

Amsterdam, 3e zundag van Advent 2022

Hanne Wilzing



Colombia

Olguita het pien
over t haile lief
Bie buurman
streut ze aal heur piljes
over toavel oet
welkent zel ik
diskeer nemen

Mor as t te slim wordt
komt Jezus
loop even mit
noar zee zegt e din

Maag ik joe wat vroagen
willen ie asjeblieft
nait over t woater lopen
doar krieg ik t van
op de zenen

Din lustert Jezus
blift gewoon
op t strand lopen

Jan Sleumer


t Kin aalmoal goud kommen

Aan t ende van t joar
Zingen wie mit mekoar:
'Komt allen tesoamen’ en ‘vrede op eerde’
. Hebben dizze woorden nog veul weerde ?

Woar mensen aal minder soamenkommen,
vrede roeg versteurd wordt deur bommen.
Voak t ik boven t wie wordt steld
En alles draait om macht en geld.
Welke bosschop hebben wie mekoar te geven?
Want staait nait aargens goud omschreven:
'Gij zult …' dat deur élk wordt beleden,
Mor deur mennegain mit vouten wordt treden.

Toch n moment van bezinnen is nait verkeerd
Want men zegt toch: beter ten haalve keerd …
Wel wait komt men din mekoar weer tegen
Om oprecht te zeggen: veul haail en zegen.

Trijnko Pelgrim